Architekt:
Władysław Marconi.
Budowa:
1904-07.
Kamienica powstała na miejscu pałacyku Jana Kulisiewicza z lat 1835-36, dla Antoniego Strzałeckiego, znanego malarza – dekoratora, twórcy polichromii w bibliotece ordynacji Krasińskich, pałacu w Wilanowie, katedrze św. Jana, kościele św. Floriana na Pradze i wielu innych. Jako konserwator Antoni Strzałecki pracował m.in. nad renowacją malowideł w Łazienkach i Belwederze oraz na Zamku Królewskim.
Poza pracą zawodową Antoni Strzałecki zgromadził również przebogatą kolekcję dzieł sztuki: antycznych mebli, malarstwa, rzeźb, varsavianów, militariów itd. Właściciel kamienicy wraz z rodziną zajął wielkie mieszkanie po prawej stronie przejazdu, dziś mieści się tam restauracja „Pod Gigantami”.
Ciekawostką jest fakt, że drewniana posadzka tego pomieszczenia pochodzi z pałacu Tarnowskich na Krakowskim Przedmieściu, rozebranego w związku z budową Hotelu Bristol. Do dziś w restauracji oglądać można pochodzący z kolekcji dawnego właściciela obraz „Portret Stanisława Augusta w stroju koronacyjnym” pędzla Marcella Bacciarellego.
Wnętrza kamienicy ozdobiły malowidła autorstwa Strzałeckiego; do dziś zachował się jedynie relikt – malarska dekoracja supraporty drzwi windy; pozostałe zniszczono podczas powojennych remontów.
Balustradę balkonu oraz zdobiące ją medaliony z podobiznami m. in. Jana Matejki projektował Teofil Godecki, na podstawie szkicu Strzałeckiego; spod jego ręki wyszedł również szkic elewacji, na podstawie którego Władysław Marconi sporządził właściwy projekt. Upamiętnia to wmurowana w ścianę przejazdu bramnego marmurowa tablica z inskrypcją:
"Dom ten według rysunków Antoniego Strzałeckiego
malarza dekoratora
arch Władysława Marconiego
budowany
1904-1907"
