Budowa:
przed 1505.
Kamienica jak i wcześniejszy dom drewniany była siedzibą sądu ławniczego i wójta dziedzicznego Starej Warszawy. Urząd wójta wykupiony w 1609 przez Radę Miasta. Kamienica w rękach miejskich do 1811 (w 1702 urząd przeniesiony do ratusza).
Przebudowy:
- 1642-47 według projektu Konstantego Tencalli,
- 1693-95 przez Benedykta Kaweckiego, muratora, przy udziale Józefa Szymona Bellottiego,
- 1771 nadbudowana o jedną kondygnację do wysokości trzech pięter,
- 1921 i 1927 remontowana 1921 i 1927, w czasie remontu skuto przyczółki i gzymsy nad oknami fasady,
- 1928 częściowa rekonstrukcja przyczółków i gzymsów, oraz wykonanie polichromii na elewacji autorstwa Wacława Borowskiego.
Zniszczona:
1944.
Odbudowana:
1952-53 według projektu Jana Bieńkowskiego, nowa polichromia Krystyny Kozłowskiej i Grzegorza Wdowickiego.
Więcej o kamienicy na stronach: Rynek nr 19, Piwna 36.
