Architekt:
Hilary Szpilowski.
Budowa:
1819-22.
W I połowie XVIII wieku zapewne znajdował się tu dworek teatynów.
Kamienica została wzniesiona dla profesora Feliksa Bentkowskiego, dziekana Wydziału Nauk i Sztuk Pięknych.
Jest to klasycyzująca dwupiętrowa kamienica z toskańskim, czterokolumnowym portykiem wgłębnym przebiegającym przez dwa górne piętra w osi budynku. W drugiej połowie XIX wieku mieszkał w niej m.in. rzeźbiarz Adam Zelt.
Zniszczona:
we wrześniu 1939 zniszczeniu uległa prawa część kamienicy, zaś w czasie Powstania Warszawskiego w 1944 spalona została pozostała część budynku.
Odbudowa:
w 1949 przez Zygmunta Stępińskiego i Mieczysława Kuzmę.
