Architekt:
Jan Baptysta Trevano (?),
realizacja: Jan Włoch.
Budowa:
1604-39 (lub 1606-38).
Kościół stanął na miejscu drewnianej świątyni Dominikanów wzniesionej około 1603.
Około 1645 zostaje obok kościoła powstaje budynek klasztoru (inna data: 1639-51), w 1656 zostaje dobudowana dzwonnica.
Zniszczenia i odbudowy:
kościół i klasztor zostały zniszczone w czasie wojen szwedzkich.
W 1661 ponowna konsekracja odbudowanego kościoła i klasztoru.
W 1750 pożar niszczy dzwonnicę, odbudowana około 1760.
W okresie wojen napoleońskich w kościele i klasztorze zostaje ulokowany szpital i skład sprzętu wojskowego.
Po 1815 gruntowna renowacja kościoła, w 1825 przed elewacją kościoła powstaje neogotycka przybudówka ("galeria dominikańska") mieszcząca sklepy oraz nowe wejście do kościoła (wg projektu H. Szpilowskiego, przewidującego także przebudowę dzwonnicy w stylu neogotyczkim).
Poważnie zniszczony w 1944.
Odbudowa:
w latach 1947-59 według projektu Haliny Kosmólskiej, bez odtworzenia neogotyckiej przybudówki. Klasztor odbudowany w latach 1947-60 według projektu Brunona Zborowskiego.
