kamienica "Pod Madonną"Freta 14

Budowa:

około 1785.
Kamienica powstała ze scalenia dwóch mniejszych domów: Żelazkiewicza i Dominika Oratyńskiego dla sekretarza loterii warszawskiej, Pawła Arcelewskiego.

Oba składające się na nią domy powstały w XVIII w., najprawdopodobniej przed 1743 r. Pierwszy z nich, znajdujący się od północy, stanowił własność Żelazkiewicza, natomiast drugi (południowy) należał do Dominika Oratyńskiego. W 1770 właścicielem obu kamienic był Jan Arcelewski.

Rozbudowa:

na przełomie XIX i XX w. ówcześni właściciele, Maria i Ludwik Filarowscy, nadbudowali piętro z wysokim, mansardowym dachem i ujednolicono elewacje.

Zniszczenia:

budynek został wypalony podczas powstania warszawskiego, zachował jednak oryginalną fasadę z dekoracyjnymi drzwiami, na których uwieczniono rok 1753. Znajdował się na niej także nadający kamienicy nazwę medalion z 1753, ukazujący Najświętszą Marię Pannę.

Odbudowa:

po 1945, z zamianą uszkodzonego medalionu na przedstawiający zamiast Matki Boskiej kobietę z książką, przypuszczalnie alegorię Wiedzy.