Architekt:
Stanisław Zawadzki (?).
Budowa:
przed 1779.
Pałac wzniesiono dla Hieronima Wielopolskiego - koniuszego i starosty krakowskiego.
Budowla należała do grupy pałaców, których korpus główny został zlokalizowany przy ulicy. Pałac, kryty dachówką, miał dwa piętra i 10 osi z płytkim trzyosiowym ryzalitem, zawierającym bramę wjazdową. Skrzydło zachodnie zostało oparte o nowo utworzoną ulicę Orlą. Skrzydło północne było 2-piętrowe, podobnie jak korpus główny. Do naszych czasów nie przetrwał żaden widok pałacu, a jedynie opis sporządzony w 1859 przez Leona Borzęckiego. Jak podaje Leon Potocki, na I piętrze mieściła się sala jadalna o czterech oknach, której ściany malowane al fresco przedstawiały widoki Pieskowej Skały i Ojcowa. Był to wczesny przykład tego typu dekoracji, rozpowszechniony potem w rezydencjach pałacowych.
W XIX w. pałac został poddany kilku przeróbkom, w wyniku których nabrał charakteru kamienicy czynszowej. Wg opisu z 1852 i planu z 1859 miał 2 piętra i 3 ryzality.
W okresie międzywojennym od ulicy mieściły się sklepy i różnych branż zakłady wytwórcze.
Zniszczony:
w sierpniu 1944 budynek uległ bardzo dużemu zniszczeniu.
W 1947 ruiny domu Elektoralna 6, wraz ze zgliszczami sąsiedniego domu nr 4 zostały przydzielone Głównemu Urzędowi Miar, z przeznaczeniem po odbudowie na mieszkania dla pracowników i siedzibę Warszawskiego Okręgowego Urzędu Miar. Podniesienie z gruzów, w zmienionym kształcie i formie, było prowadzone pod kierunkiem inż. arch. J. Wierzbickiego i zostało zakończone w 1949.
