Ulubione to miejsce przechadzek Warszawian, skupia obecnie w sobie znaczną część zadomowego ich życia. Po przybyciu zwłaszcza do naszego miasta orkiestry wiedeńskiej i rozpoczęciu przez nią koncertów ogrodowych, tłumy zwolenników lżejszej muzyki śpieszą codziennie napawać ucho skocznemi dźwiękami, wychodzącemi z pod smyczka Straussa, owego "króla w dziedzinie walcow”, jak go Niemcy nazywają. Dając przeto w naszem piśmie rysunek wielkiej sali koncertowej w Dolinie szwajcarskiej, uważamy za właściwe przytoczyć główniejsze zmiany i ulepszenia, jakie tam w ostatnich czasach, pod naczelnym kierunkiem pana Strzegockiego budowniczego, wykonano.
Przede wszystkim więc niefortunne dawne filary w środku sali koncertowej, jako zajmujące wiele miejsca, obecnie usunięto, a konstrukcya dachu hengewerkowa, nowozaprowadzona, całą przestrzeń sali, przeszło 1600 łokci (kwadratowych) obejmującą, podtrzymuje, przez co wnętrze jej przedstawia piękny i okazały widok.
Ściany sali przyozdobiono pilastrami i piedestałami, wraz z ozdobnym architrawem, fryzem i okazałym gzymsem, z zastosowaniem do całości sali porządku korynckiego.
Plafon górny podzielony został w estetyczne kompartymenta pięknego układu, w których umieszczono kasetony, przybrane w odpowiednie arabeski sztukatorskiej roboty, a następnie gustownie kolorami i złoceniem przyozdobione. W plafonie zawieszone są dwa wielkie żerandole złocone do gazu, o 200 płomieniach. Ściany okólne między pilastrami sali ubrano zwierciadłami, z odpowiedniemi świecznikami gazowemi; przytem urządzono dużych rozmiarów nowe okna i drzwi, o szybach lustrzanych.
Z sali głównej przechodzi się przez trzy wspaniale arkady do sali bufetowej, ozdobionej pięknej ornamentacyi gzymsem, rozetami, gustownem malowaniem i złoceniem. Bufet przyozdobiony jest w guście rokoko.
Oprócz sali głównej i bufetowej, urządzono dla gości dwie sale jadalne, jak niemniej dwie galerye oszklone od ogrodu, z posadzką ozdobną asfaltową; na piętrze zaś w pawilonach znajdują się gabinety oddzielne.
Zewnątrz budowla pod względem estetycznym, tak od frontu jak i od ogrodu, przyozdobioną została w pilastry, gzymsy, westibule i werandy, z galeryą wchodową do ogrodu, przy której znajdują się kassy do sprzedaży biletów. Taras od ogrodu wylany jest asfaltem; dla zejścia zaś do niższego ogrodu zrobiono wygodne o trzech oddziałach schody kamienne, z balustradą.
W dolnym ogrodzie znajdują się: altana dla publiczności, bufet i estrada dla orkiestry.
We wszystkich zabudowaniach, jak niemniej w ogrodzie zaprowadzono oświetlenie gazowe.
Ulepszenia te świadczą, że Dolina szwajcarska, w obecnym swym stanie, jeśli nie wielkością rozmiarów, to przynajmniej gustownem urządzeniem i komfortem, walczyć może o lepszą, z pierwszorzędnemi tego rodzaju zakładami zagranicznemi.